Julian qu’ei embarrat en ua crampa d’un espitau de La Reina, despuish ua punhada de dias. Qu’ei miaçat per ua septicemia de las peludas. Vertat qu’ei, la mort que’u cossira soventòtas mes eth que tempta de’u har rampèu. La soa sola possibilitat d’escapada qu’ei la frinèsta e l’endehòra: lo temps qui hè, las agraulas, lo bòsc de La Reina, los Pirenèus, mei enlà… Un dia que decideish de har un jornau secret tà que Sandrà, la soa amorosa, e sàpia, après la soa despartida, la soa istòria de com cau. Que i conta las soas lutz e las soas ompras, las soas escadudas e las soas mauescadudas dont la qui s’arrossèga despuish l’ahar de Bilbò. Lo roman que hè anar deus relates parallèles qui’s neureishen l’un, l’aute, au moment de las prumerias deu sègle navèth.