Miquèu Camelat que neishó a Arrens-en-Lavedan en 1871. Que hè l'especièr dens lo son vilatge. De mes, qu'a ua activitat literària e, tanben, de promocion de la cultura e de la lenga de Gasconha. Dab Simin Palay, que crean las revistas La bouts de la terre e Reclams de Biarn e Gascougne. Que cofonda l'associacion Escòla Gaston Febus dont serà lo secretari dinc a la sua mòrt en 1962. Que va descobrir e sosténguer joens poètas o escrivans coma Jean-Baptiste Bégarie o Andrèu Pic.

Òbra

Miquèu Camélat qu'ei un escrivan gascon deus màgers. La sua lenga qu'ei beròja, los escriuts divèrs. Tres òbras essenciaus qu'estón reeditadas :

Belina, Ed. Reclams, 2009 – gran poèma, sovent comparat a Mireio de Mistral
Morta e Viva, Letras d’Oc, 2009 – epopèa majestuosa sus la Gasconha
Vita vitanta, Ed. Reclams, 2020 – novèlas inspiradas de situacions vertadèras de la vita deu son vilatge.

Bibliografia

Ací qu'avetz la bibliografia sancèra de Miquèu Camelat, suu site de l'Escòla Gaston Febus.

Mentavem los sons libes mes celèbres :

Et piu-piu dera me laguta, Lescamela, 1895
Beline, Pouème Gascou, imp. Lescamela, 1899
Gaston Febus, pèce en cinc estanques e en vers, La Bouts de la Terre, 1912
Mourte et bibe, Marimpouey, 1920
Bite-Bitante, Marimpouey, 1937